Bugün öyle acizim ki kendime bile yetemiyorum. Çaresizlik içinde kalmak, çıkmaz sokağa sapmak, yolunu şaşırmak.
Kalbim acıyor diyenleri anlamamak... Kalbin acıdığında anlatamayacak duruma gelmek gelmemeliydik. Gerçekten ne yaptıkta böyle oldu sorarım şu hayata cevap verebilir misin bana veremezsin tabi, hayatı kendi kurallarına göre oynamak nasıl bir şey ben bilemiyorum.
Bana bir dilek hakkı verin de ben hakkı mı kullanayım olmaz mı? Bir daha da istemeyeyim bir şey... Aslın ''bir şey'' derken anlatamadığım söyleyemediğim o kadar çok düşünce var içimde ben anlatamıyorum olmuyor. Bir insanın kalbini kırmak üzmek istermiydim istemezdim. İstemeyerek oldu dersem samimi olur muyum bana inanır mı?
Olması gereken buymuş demek çok kolay içinden ''bir şeyler'' kopar giderken yerini asla dolduramayacak olmaktır en zoru.. Dolmasını beklemek bile bana göre değil. Ben dua ediyorum sığınıyorum yine dualarıma alnımı secdeye koyuyorum. Sadece ondan istiyorum öyle bir istiyorum ki yürekten. Yürekten istersen olur elbet ben gerçekten yüreğimden ta içimden istiyorum hadi ol. Benim dileğim kabul ol!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder